Proje böyle başlarmış!

Bir yerden başlanacaktı ya, bugünmüş o gün. Daha önce hiç büyük proje yapmadım, sadece derslerdeki ufak tefek, zevksiz ve zoraki şeyler. Büyük projemiz Tuna'nın yanında, dün kendi proje konularımızı belirledik, en azından taslak çizdik. Sadece konu seçerken neyi sevdiğimizin ve seveceğimizin dikkate alınması bile kesinlikle çalışmak için gaza getirici.

Bugünlerde seveceğim iki konu vardı. İkisinde de ne yapılabilir veya yapılamazı konuştuktan sonra "atlar"la çalışmama karar verdik. Umarım "atlar" da bu duruma benim gibi seviniyorlardır, çünkü bir yandan başlarına iş açmaktan çok korkuyorum. Atlarla ilgili bir proje kimin ne kadar ilgisini çeker, başka kim merak eder hiç bilmem ama böyle bilinmezle uğraşmanın da bir cezbediliciği yok değil. Hele bir de destek görünce…  Henüz tam belli olmadı tabii proje gidişi ama bir kaç haftaya netleşmeli. İşin en güzel kısmıysa aynı anda ortaya bir sürü proje çıkacak olması, çünkü her şey ürettiğini ve öğrendiğini paylaşmak üzerine kurulu.

Zamanı geçirmek kolay ama neyle geçirdiğimiz çok önemli oluyor zamanla. Tabii ki hedeflere, isteklere bağlı zamanı doğru ve verimli geçirmenin gerekliliği. Ben şuan yoğunluğumdan, yorgunluğumdan ve hatta uykusuzluğumdan çok memnunum, çünkü yaptığımız ve öğrendiklerimiz gerekli daha da önemlisi zevkli geliyor. Zaten işin başka bir güzelliği de kafayı projelerle bozmayıp bütün vaktimizi onlarla harcamayışımız, ki örnek olarak film izlemelerimizi, müzik dinlemelerimizi, gezilerimizi verebilirim. Tek taraflı öğrenmiyoruz yani. Halbuki okulun beklentisi ve mantığı böyle değil. Dersler, sınavlar, hocalar ve insanlar çok büyük vakit kaybı oluyor ama içim rahat çünkü okul şuan sadece araç. Okula gitmenin en güzel zamanı Salı ve Perşembe  günleri, sebebini de bilen biliyor J.

Bir sürü şey öğrenilecek süreçlerden birisi olacak "Uzun Dönemli Uygulamalı Biyoinformatik Eğitim Programı"mız. Yorgunluğu, sıkıntısı ise kollarle tırnakların başına kalacak yine ama hiç sorun değil. Durun bakalım nasıl olacak :)

Sevgiler,
Elif